Jakie jest wasze pierwsze skojarzenie, gdy słyszycie słowo „makaron”? Czy wyobraźnia przenosi was do słonecznej Italii, a może widzicie chińską zupę? W kuchnia na całym świecie makaron pojawia się w wielu rodzajach potraw. Dodajemy go do zup, choćby do rosołu, robimy z niego osobne dania z sosem i serem, a także znajdziemy go w lekkich sałatkach warzywnych. Widać wyraźnie, że jest to podstawowy produkt spożywczy o wielu zaletach. Łatwo go zrobić na małej przestrzeni. Co istotne, do produkcji makaronu nie potrzeba wielkiego pieca, lecz wystarczy garnek z gorącą wodą. Jednocześnie makaron jest bardzo pożywny i zwiększa swoją objętość podczas gotowania, dzięki czemu łatwiej się nim najeść.
Ciągnący się spór
O pochodzenie makaronu toczy się zażarty spór. Przytaczana często legenda mówi, że to Marco Polo przywiózł makaron z Chin do Italii. Bulwersuje ona Włochów. Słusznie, ponieważ makaron był znany na obszarze Włoch i całego Morza Śródziemnego o wiele wcześniej. Należy też pamiętać, że makaron włoski i ten chiński są zupełnie innymi produktami. Chińczycy spożywają makarony z mąki pszennej, gryczanej, ryżowej i sojowej. Zazwyczaj makaron gotuje się o wiele dłużej, więc jest bardziej miękki i jedynie kształtem przypomina ten włoskie. Co najważniejsze, włoski makaron przygotowywany jest z mąki durum, która o wiele lepiej znosi uprawę na terenach suchej Italii.
Wprawdzie makaron trafił na Sycylię za sprawą Arabów, ale to Włosi wiele wieków później urozmaicili i rozwinęli jego produkcję. Wiązało się to z wynalezieniem maszynek do szybkiej produkcji i krojenia ciasta. Dodatkowo groźba głodu wymusiła na Włochach eksperymentowanie z jedzeniem. Sprawdziła się więc stara maksyma, mówiąca, że kryzysy i niepowodzenia są świetnym zaczątkiem innowacji i zmian.
