Boże Narodzenie - o czym nie możesz zapomnieć?

Dźwięki kolęd w galeriach handlowych to znak, że Boże Narodzenie zbliża się wielkimi krokami. Na rynkach rozbłyskują choinki i światła świątecznych jarmarków. Warto wykorzystać czas, który dzieli nas od Wigilii, aby odpowiednio przygotować się do nadchodzących Świąt.

Prezenty!

O czym warto pomyśleć dużo wcześniej? Na pewno o gwiazdkowych prezentach. Po pierwsze dlatego, że jest to spory wydatek w domowym budżecie. Po drugie, trzeba czasu, żeby wybrać odpowiedni podarunek, zwłaszcza jeśli mamy liczną rodzinę. Tradycja dawania sobie upominków z okazji świąt Bożego Narodzenia, będąca pamiątką po darach przyniesionych Jezusowi przez Trzech Króli, jest kultywowana w wielu regionach świata. U nas dzieci dostają prezenty również 6 grudnia od Świętego Mikołaja, pod choinkę natomiast przynosi je Aniołek lub Gwiazdor.

Jemioła na szczęście

Należy do podstawowych symboli Bożego Narodzenia. Już przez starożytnych była uważana za talizman, a Druidzi przypisywali jej magiczną moc. Zanim do naszej części Europy trafił zwyczaj dekorowania choinki, to właśnie jemioła i obwieszony ozdobami snopek siana zwany Diduchem pełniły podobną rolę. Wieszana dawniej u powały (a obecnie nad stołem, nad progiem lub nad kuchnią) ma zapewniać domownikom szczęście i bogactwo. Całującym się pod nią parom gwarantuje trwałość uczuć i wierność w miłości.

Choinka 

Pierwsze udekorowane jabłkami i papierowymi ozdobami jodłowe lub świerkowe drzewka pojawiły się w XVI wieku w Alzacji. Zwyczaj przynoszenie do domu choinki, którą początkowo wieszano pod sufitem czubkiem do dołu, rozpropagowali protestanccy duchowni. Dawniej choinkę  dekorowano jabłkami (symbolizującymi rajski owoc), orzechami, pierniczkami w kształcie serc i ręcznie wyrabianymi ozdobami. Gwiazda betlejemska na szczycie choinki miała symbolizować światło wskazujące drogę do domu. Dziś wieszamy na choince gotowe, kupione w sklepie ozdoby i światełka, bo na ręczną produkcję ozdób nikt nie ma czasu...

Sianko pod obrusem

Zwyczaj kładzenia sianka pod obrusem przed wigilijną kolacją ma korzenie pogańskie. Był formą hołdu oddawanego słowiańskiemu bóstwu Ziemiennikowi. Chrześcijanie zaadaptowali ten zwyczaj i nadali mu nieco inne znaczenie. Siano przypominające o tym, że Jezus przyszedł na świat w żłóbku, ma symbolizować skromność, prostotę i ubóstwo. Jednocześnie ma magiczną moc. Kładzione pod obrusem, ma zapewnić rodzinie powodzenie i dostatek.

Dzielenie się opłatkiem

Słowo „opłatek” pochodzi od łacińskiego „oblatum” i oznacza dar ofiarny. Dzielenie się opłatkiem to tyle co dzielenie się chlebem w imię zgody i pojednania z ewentualnymi wrogami. Rozpoczynając Wigilię od rytualnego przełamania się opłatkiem, podkreślamy, że kolacja wigilijna będzie przebiegać w atmosferze zgody i miłości.

12 potraw wigilijnych

Zwyczaj stawiania na wigilijnym stole dwunastu potraw jest stosunkowo niedawny - wcześniej wierzono, że tylko nieparzysta liczba dań zapewni domownikom szczęście i powodzenie w nadchodzącym roku. Dwanaście potraw symbolizuje dwunastu apostołów, którzy zasiedli z Jezusem do Ostatniej Wieczerzy, a także 12 miesięcy w roku. Każda z potraw ma też swoje symboliczne znaczenie, na przykład orzechy symbolizują powodzenie i dostatek, a miód jest symbolem radości życia i obfitości.

Gwiazda betlejemska

Dzieci wypatrujące przez zaśnieżone szyby pierwszej gwiazdki, której ukazanie się da sygnał, żeby usiąść do Wigilii, to jeden z najbardziej wzruszających bożonarodzeniowych obrazków… Ta tradycja nawiązuje do biblijnej Gwiazdy Betlejemskiej, która zaprowadziła Trzech Króli do Dzieciątka. Gwiazdą Betlejemską nazywamy też roślinę doniczkową o botanicznej nazwie wilczomlecz, której liście zimą przybierają intensywnie czerwony lub bordowy (a także żółty) kolor. Ten kwiat jest, podobnie jak choinka, symbolem Świąt Bożego Narodzenia.